(Te) duur dividend?

Steeds vaker hoor je dat de run op dividendaandelen een beetje aan het doorslaan is. Dylan Grice, analist van Société Générale introduceerde dit voorjaar de term Quality Income als een ‘nieuwe beleggingsstrategie’. Het idee is simpel: kwalitatief sterke bedrijven met een duurzaam dividend genereren op de lange termijn het hoogste rendement. Simpel.

Maar er moet ondertussen wel een kleine kanttekening worden geplaatst, want die aandelen zijn, zeker in de Verenigde Staten, behoorlijk duur aan het worden. De koers-winstverhouding van een grote groep bedrijven is daar opgelopen naar 20x en dat is stevig aan de prijs.

Samengevat bestaat het rendement van beleggers uit drie componenten:
1) Dividend
2) Groei van het dividend
3) Hogere waardering van het aandeel (multiple expansion)

Franse aandelen leverden sinds 1970 per jaar zo’n 5,5% reëel rendement op. Daarvan kwam de helft uit dividenden, de andere helft uit de groei van het dividend en een klein minnetje uit een lagere waardering. In het Verenigd Koninkrijk was het totaalrendement per jaar in die periode 4,9%. Er was een marginale bijdrage uit een oplopende waardering, een klein beetje rendement door dividendgroei en ruim 4% door uitgekeerd dividend.

Niet te duur
De geschiedenis leert dat de verandering in waardering meestal beperkt is (uiteraard afhankelijk van je startpunt), dividendgroei levert een grotere bijdrage, maar de bulk van het rendement komt uit dividenduitkeringen. Zijn aandelen nu nog aantrekkelijk? De S&P 500 levert een beperkt dividend¬rendement van 2,1% op. De waardering ligt rond 14x de winst, wat historisch gezien normaal is.

Een veel hogere waardering lijkt niet waarschijnlijk. De belangrijkste bron van reëel rendement moet uit dividendverhogingen komen. Op dit moment keren 402 van de 500 bedrijven in de S&P 500 dividend uit, het hoogste aantal sinds 1999. Met name IT-bedrijven keren veel meer dividend uit dan vroeger. Die sector is nu al goed voor 40 van de 275 miljard dollar dividend. Dat Apple nu ook dividend uitkeert, is het bewijs dat er nog volop rek in zit.

In Europa ligt het dividendrendement hoger, rond de 4%. De waardering van aandelen is ook hier gemiddeld, die kan misschien nog een klein beetje oplopen. Met beperkte dividendgroei, kom je dan op een vergelijkbaar verwacht reëel rendement uit als in de Verenigde Staten: ruim 4%.

Waardeaandelen
Dividendaandelen zijn van nature echte waardeaandelen. Wat betreft veranderingen in waardering is het altijd stuivertje wisselen tussen waarde- en groeiaandelen. Wel hebben waardeaandelen per definitie een hoger dividend te bieden. Intuïtief zou je zeggen dat groeiaandelen wel een hogere dividendgroei laten zien, maar de realiteit blijkt anders.

Dat heeft, volgens Rob Arnott van Research Affiliates, te maken met de jaarlijkse herweging van waarde- en groeiaandelenindices. Logisch want voordat je herweegt heeft de groeiportefeuille een hogere dividendgroei (vanaf een lagere basis), maar dat wordt rechtgezet door de herweging.

De waardeaandelen die het hardst stijgen – waardoor het dividendpercentage lager wordt – komen in de groeiportefeuille terecht. Concluderend kun je stellen dat dividendaandelen die aan de volgende drie voorwaarden voldoen, nog aantrekkelijk zijn:
1) het dividend is hoog & veilig (Quality Income)
2) het dividend kan verder groeien
3) het aandeel heeft een gemiddelde of (liefst) lage waardering

• deze column werd eerder gepubliceerd in de oktober-editie van IEXProfs magazine