Met alleen conviction bets zouden fondsen beter varen

Actieve fondsmanagers hebben constant te maken met een worsteling tussen twee conflicterende doelstellingen. Van de ene kant wordt van hen verwacht dat ze alfa generen, ofwel dat ze het beter doen dan hun benchmark, meestal een index. Van de andere kant verwachten beleggers dat de risico's en volatiliteit zo klein mogelijk worden gehouden door diversificatie. Hoe kunnen ze dat het best realiseren?

Conviction

Uit wetenschappelijk onderzoek komt naar voren dat de beste resultaten worden behaald door fondsmanagers die in aandelen beleggen waar ze écht in geloven, hun zogenoemde conviction bets, en daar vervolgens ook aan vasthouden.

Het nadeel is dat fondsmanagers meestal slechts een beperkt aantal conviction bets hebben. Het gevolg is dat als ze alleen maar in deze aandelen beleggen, dan handelen ze in strijd met die andere belangrijke doelstelling van risicobeperking. Weinig aandelen betekent immers meer schommelingen in de koers.

Private equity

Een groep managers die volgens Morningstar-analist Joachim Klement vaak over het hoofd wordt gezien bij analyses over portefeuillemanagement zijn fondsbeheerders uit de private equity-sector.

Eigenlijk zou je bij PE-managers betere resultaten verwachten dan bij fondsmanagers actief op de beurs. De PE-managers worden niet gemeten aan een benchmark. Ze zouden daardoor in principe vrijer moeten zijn om de portefeuille te beperken tot een select groepje bedrijven waar ze met hart en ziel in geloven.

Als de fondsmanagers echt goed zijn, zou dat tot hogere rendementen moeten leiden.

1999-2016

Uit een recent onderzoek onder leiding van Gregory Brown (University of North-Carolina) blijkt echter dat PE-portefeuilles een aparte opbouw hebben, onvergelijkbaar met die van gewone actieve fondsen, die negatief is voor het rendement.

Uit de studie, gebaseerd op investeringen tussen 1999 en 2016, blijkt dat PE-fondsen vaak één grote holding in de portefeuille hebben met een laag rendement en een lage volatiliteit. De alfa wordt behaald met de kleinere en volatielere holdings.

Klein maar fijn

Als er vervolgens gekeken wordt naar het tijdstip waarop belegd, wordt in de verschillende holdings dan wordt duidelijk dat de kleine belangen waarschijnlijk de conviction bets zijn, want het zijn de eerste aankopen die gedaan worden. De grote holding met het lage risico en lage volatiliteit wordt meestal pas later toegevoegd.

Waarom dit zo is, blijft speculeren, maar Klement heeft het vermoeden dat het met twee dingen te maken heeft. 

• Ten eerste zijn er vaak grenzen aan de omvang van investeringen. Een PE-fonds mag bijvoorbeeld niet meer dan 20% van de aandelen in een bedrijf in handen hebben. Dat maakt het echter lastig om van de conviction bets ook het hoofdbestanddeel van de portefeuille te maken.  
• Ten tweede worden de resultaten van PE-managers niet vergeleken met een beursindex, maar wel met de concurrentie. Dit zorgt net zo goed voor risicomijdend gedrag.

Deze twee aspecten zouden ook andere resultaten kunnen verklaren die uit de studie naar voren komen:

1. Kleine, meer geconcentreerde PE-fondsen, hebben doorgaans betere resultaten dan grote. 
2. De factor geluk speelt bij PE-investeringen een grote rol. Simpel gezegd, iemand die bijvoorbeeld vroeg is ingestapt bij Facebook en daar een vermogen mee heeft verdiend, kan bij zijn volgende 10 investeringen er compleet naast zitten. 
3. De grootste kwaliteit van PE-managers zit in hoe ze de portefeuille opbouwen. De verhoudingen tussen de verschillende holdings moet goed zijn.