Pictet AM schetst grimmig beeld tot 2027

Het wordt er de komende vijf jaar niet makkelijker op voor beleggers. Een portefeuille met 50% aandelen en 50% obligaties zal een rendement opleveren dat slechts de helft bedraagt van het historische gemiddelde.

Dat schrijft beleggingsstrateeg Luca Paolini (zie foto) van Pictet Asset Management in een vooruitblik tot 2027.

Paolini denkt dat veel van de problemen die we nu al kennen hardnekkig zullen blijken te zijn. Denk aan de hoge schulden van overheden en bedrijven, de tekorten op de arbeidsmarkt, meer overheidsinterventies, lage investeringsgraad, de ongelijke welvaartsverdeling, geopolitieke spanningen, deglobalisering en de dreiging van een zware recessie binnen 2 jaar.

Rode draad inflatie

Dwars door alles heen loopt de inflatie als rode draad. Paolini verwacht dat centrale banken er wel in zullen slagen de inflatie terug te dringen, maar het gaat langzaam.  “De inflatie zal de komende vijf jaar gemiddeld hoger zijn dan gebruikelijk. De prijsbewegingen zullen bovendien erg volatiel zijn.”

Een herhaling van de jaren 70 verwacht Paolini overigens niet. De extreem hoge inflatie van dit moment zal niet lang aanhouden, maar het gemiddelde zal wel boven de 2% blijven.

"De extreem hoge inflatie van dit moment zal niet lang aanhouden"

Voor de VS voorspelt Paolini een gemiddelde inflatie van 3,6%, in de eurozone zal het iets minder zijn met 2,6%. In Japan zal de inflatie het laagst blijven met 0,7%, terwijl Pictet voor China uitgaat van 2,2%.

2% geen harde grens meer

Centrale banken zullen met andere woorden de harde grens van 2% moeten laten vallen. Dat komt ook door de hoge overheidsschulden die minder waard worden door inflatie. Pictet voelt zich bij deze voorspelling gesteund door de inflatieverwachtingen in de markt. 

Meer pieken en dalen in de inflatie betekent automatisch ook meer volatiliteit in de koersen van aandelen en obligaties. De rente zal bovendien structureel hoger komen te liggen, wat de obligatiekoersen onder druk zet. Pictet verwacht dat beleggers meer risico zullen moeten nemen om een even goed resultaat te behalen als de afgelopen jaren.

"Beleggers zullen meer risico moeten nemen om een evengoed resultaat te behalen"

Emerging markets

De beste kansen (in dollars) ziet Pictet AM op de Aziatische, Europese en Zuid-Amerikaanse aandelenbeurzen, met rendementen van tussen de 10% en 13%. Wallstreet blijft daar flink bij achter met een verwacht rendement van slechts 6,2%.

Bij obligaties zijn emerging markets de grote favoriet met een verwacht rendement van 9,3%. Onderaan bungelen Amerikaanse Treasuries.

"De dollar is zwaar overgewaardeerd"

In lokale valuta ziet het beeld er anders uit. Dat komt doordat Pictet een zwakke fase voor de dollar verwacht. De Amerikaanse munt is volgens Paolini nu zwaar overgewaardeerd. Voor sommige assets is de impact van een zwakke dollar heel groot. Zo levert een Duitse staatsobligatie volgens de Pictet-modellen bijna niks op in euro’s, maar in dollars valt er nog een aardig rendement te verdienen van 4%.

Klik op de afbeelding voor een grote versie

Einde neoliberale agenda

Aparte hoofdstukken wijdt Pictet AM aan de evolutie van het internet (Web 3.0) en de teloorgang van de neoliberale wereld, ook wel de Washington Consensus genoemd.

De neoliberale agenda is volgens Pictet grotendeels een reactie op de jaren 70 met een torenhoge inflatie, lage groei en het inzicht dat de overheid niet alles kan regelen. Het was de tijd van wereldleiders als Thatcher, Reagan, Kohl én onze eigen Lubbers.

Enkele van de agenda-uitgangspunten zijn:

1. Begrotingsdiscipline en kleine overheid
2. Belastinghervormingen waarbij de lasten beter verdeeld worden
3. Wisselkoersen en rentestanden grotendeels overlaten aan de markt
4. Liberalisering van goederen- en kapitaalstromen wereldwijd
5. Privatisering van staatsbedrijven
6. Strenge wetgeving en meer controle van eigendoms- en patentrechten

Waterscheiding

Die liberale waarden en normen hebben enorme successen opgeleverd, maar ook excessen. De omslag in het denken kwam volgens Pictet tijdens de kredietcrisis van 2008. Sindsdien wordt er aan alle uitgangspunten van de liberale agenda geknaagd.

“Een waterscheidingsmoment was de invoering van quantitative easing door meerdere centrale banken in 2008 en 2009”, schrijft Pictet.

Met corona haalde de overheid een definitieve streep door het streven naar een kleine overheid. Maar ook eerder was er al een trend zichtbaar naar meer industriebeleid, overheidsregulering en een hele waslijsten met subsidie- en garantieregelingen. Een gevolg van een grotere overheid is ook meer belasting.

Overheidsfalen 

Overheidsingrijpen kan effectief zijn, maar helaas gaat het ook vaak mis. Pictet verwacht daarom dat de economische vooruitzichten er niet beter op worden. Pictet heeft bovendien weinig vertrouwen in de havikachtige tonen vanuit de Fed en ECB. "Daarvoor liggen de rentestanden nog te ver onder hun neutrale niveau."

Met alle gevolgen van dien: “And with money being artificially cheap, borrowers of all stripes are incentivised to invest in unworthy projects or spend recklessly – which leads to capital losses and, via inflation, to losses in purchasing power.”

• Het hele rapport vindt u hier.