Kunnen oliebedrijven overleven?

Hebben oliebedrijven nog een toekomst? Dat is een vraag die veel beleggers bezighoudt. In 2050 mag er in het Westen immers geen olie meer worden gebruikt, niet om te stoken en ook niet voor kunststoffen. Als oliebedrijven willen overleven, moeten ze dus een metamorfose ondergaan. Welke precies, dat kan per bedrijf verschillen. De een kan in laadpalen gaan, de andere in waterstof, windmolens, elektriciteitsnetten, biologisch afbreekbare plastics of ondergrondse CO2-opslag. Allesbehalve olie, kolen en gas.

Bij vermogensbeheerder Capital Group zijn Darren Peers en Craig Beacock de analisten voor de oliesector. In het rapport Big oil faces big challenges on climate change geven zij hun mening hoe de komende 30 jaar van transitie eruit kunnen zien. Veranderingen gaan immers niet van vandaag op morgen. 

Peers hoopt vooral dat er een level playing field komt voor alle energiebedrijven. Tot nu toe lopen Europese energiebedrijven voor op de rest van de wereld, omdat ze daartoe geprikkeld worden. Denk alleen maar aan de verloren rechtszaak van Shell waardoor ze gedwongen worden meer te investeren in groene energie.

Op naar een gelijk speelveld

De Amerikaanse energiereuzen Chevron en ExxonMobil voelen die druk veel minder en doen daarom wat hun economisch gezien het meest logisch lijkt, doorgaan met het zoeken en oppompen van fossiele brandstoffen omdat die business nog altijd heel veel geld oplevert.

Een oplossing zou een wereldwijd systeem van CO2-beprijzing zijn, waarbij de uitstoot van broeikasgassen echt duur wordt, zonder uitzondering van de zware industrie. Dan zoekt de markt zelf naar de meest efficiënte oplossingen. De oliebedrijven die erin slagen om een goede langetermijnvisie neer te zetten, terwijl ze tegelijkertijd winst blijven maken, zijn volgens Peers de winnaars van morgen. Waar de wereld wel voor moet waken is dat bijvoorbeeld Shell of Chevron een deel van hun olievelden verkopen aan bedrijven die (nog) minder ambities hebben op het gebied van duurzame energie. Daar schiet het klimaat, dus wij mensen, per saldo niks mee op.

Dividend doet ertoe

Maar wat als de prijzen van olie en gas de komende 10 jaar hoog blijven? Wat gebeurt er dan met het aanbod? Dat is een interessant dilemma. Blijven de olieconcerns investeren in groene energie met lage marges, wat goed is op de zeer lange termijn, of gaan ze toch liever voor hoge marges de komende 5 tot 10 jaar?

Beacock weet ook dat de behoefte aan dividend bij beleggers niet mag worden onderschat. Misschien dat het voor sommige bedrijven werkt, maar vooral de grote oil majors kunnen om die reden niet radicaal kiezen voor groene energie, met als gevolg dat er jaren geen dividend wordt uitgekeerd. Beacock denkt dat beleggers dat niet pikken. Kijk naar BP en Shell, die vorig jaar het dividend flink verlaagden. Ze werden daar op de beurs keihard voor afgestraft.  Het wordt een kwestie van opschalen van low-carbon activiteiten en tegelijkertijd het dividend op peil houden.

Peers ziet als meest logische scenario voor de vraag naar olie dat er eerst nog een paar jaar een stijging te zien zal zijn. Ergens midden of eind van dit decennium zal de vraag afvlakken en dan vervolgens langzaam dalen richting 2050. Maar er zijn natuurlijk meer scenario’s denkbaar.

Extra investeringen

Veel hangt af van overheidsregulering en technologische vooruitgang. Zonne-energie en onshore windmolens zijn bijvoorbeeld nu al winstgevend. Stel dat dit ook gebeurt met offshore windenergie en er worden ook op andere vlakken grote technische sprongen gemaakt. Denk aan betere elektriciteitsnetten, laadpalen, zuinigere accu’s, waterstof, elektrische vliegtuigen, etc. Dan kan het best ook veel sneller gaan met de afnemende vraag naar olie en gas. Een ding is volgens Peers zeker: "Er zullen enorme investeringen moeten worden gepleegd."