Inflatie: Laag, lager of toch een spike?

Jim Reid, wereldwijd hoofd fundamentele obligatiestrategie bij Deutsche Bank, heeft op de komende jaren alvast het predicaat The age of disorder geplakt. Nadat inflatie decennialang door demografische ontwikkelingen (harde groei wereldbevolking) en globalisering (meer concurrentie) onder controle was, beweegt de pendule nu de andere kant op, aldus Reid.

Minder globalisering en meer vergrijzing leidden volgens hem tot arbeidskrapte, dus hogere lonen, hetgeen inflatie in de hand werkt. Daarnaast wijst hij ook op de schuldenberg, die door fiscale stimulantia explosief zal groeien.

“Hoe meer we in de richting van helikoptergeld gaan, hoe sterker de inflatoire krachten worden.” Ofwel, Reid houdt zijn hart vast.

“Hoe meer we in de richting van helikoptergeld gaan, hoe sterker de inflatoire krachten worden”

Drie factoren voor inflatie

Ook experts van het BlackRock Investment Institute (BII) waarschuwen voor stijgende inflatie. Drie factoren kunnen de inflatie op middellange termijn opdrijven:

1. Stijgende productiekosten
2. Nieuwe monetaire beleidskaders die hogere inflatieniveaus toelaten
3. Meer politieke druk om de rente laag te houden zodat hoge begrotingstekorten betaalbaar blijven.

Nadat de inflatieniveaus tien jaar lang onder de doelstellingen van de Fed zijn gebleven, rekent het BII voor de periode 2025 en 2030 op een jaarlijkse groei van de Amerikaanse consumentenprijsindex (CPI) van gemiddeld 2,5% tot 3%.

De stijging van de productiekosten is volgens het BII mede het gevolg van de coronacrisis. Contact intensieve diensten worden duurder, terwijl het terughalen van productie door de herinrichting van toeleveringsketens tot hogere looneisen van binnenlandse werknemers leidt.

Grote bedrijven, zoals de tech-reuzen, hebben daar weinig last van. Door hun dominante marktaandeel hebben zij voldoende mogelijkheden om de hogere kosten door te berekenen aan hun klanten.

Lees ook: Inflatiespike is onvermijdelijk

Beleggers, wees contrair!

Marco Valli, hoofdeconoom Europa van Unicredit, is helemaal niet bang dat we worden overspoeld door een inflatiegolf. “De extra liquiditeit ten gevolge van het royale monetaire beleid van centrale banken is tot nu toe niet in de economie terecht gekomen."

"Voor meer inflatie zal de economie eerst moeten herstellen, waardoor banken genegen zijn meer geld uit te lenen. Alleen dan is inflatiedruk mogelijk. Voor de komende vijf jaar verwacht ik voor EU een inflatie die rond de 1% blijft.”

Jonathan Baltora, hoofd staatsobligaties, valuta en inflatie bij AXA IM, geeft eerlijk toe dat hij niet weet waar het met de inflatie naartoe gaat. “Een recessie is a priori deflatoir. Daarom is er nu van inflatie amper sprake. Maar waar het de komende jaren naartoe gaat, is lastig te zeggen, want de ontwikkeling van inflatie laat zich moeilijk voorspellen, zo laat de wel geschiedenis zien.”

“Een recessie is a priori deflatoir. Daarom is er nu van inflatie amper sprake"

Hedgen inflatie duur

Wel merkt Baltora op dat de inflatieverwachtingen in de markt recent sterk zijn gestegen. Met het herstel van economieën keerde ook de inflatievolatiliteit terug. “Dat maakt het hedgen van inflatie nu vrij duur.”

Mocht de inflatie de komende jaren sterk oplopen, dan is het volgens Baltora zaak om assets te kopen die inflatieproof zijn. Denk aan inflation linked bonds, goud, vastgoed of bedrijven met voldoende prijskracht. Want als het inflatiemonster uit zijn kooi komt, dan zullen centrale banken niet direct ingrijpen.

Baltora’s advies: “Wees contrair! Als niemand zich zorgen maakt over inflatie, dan is dat een goed moment om goedkoop inflatiedekking te kopen.”

Sterke deflatoire krachten

Inflatiedekking is niet iets dat Ariel Bezalel, hoofd obligaties bij Jupiter Asset Management, overweegt. Hij verkeert al jaren in het deflatoire kamp en ziet geen reden van standpunt te verwisselen.

Sterke deflatoire krachten, zoals hoge schulden, vergrijzing, globalisering, digitalisering en goedkope arbeid, zijn volgens hem door Covid-19 nog krachtiger geworden. Met name door de enorme accumulatie van onproductieve schuld ziet hij de deflatiedruk alleen maar verder toenemen.

Bezalel is sceptisch over de positieve impact van kwantitatieve versoepeling (QE) op de reële economie. Dat leidt er slechts toe dat meer liquide middelen bij centrale banken worden gestald. “Conventionele QE is geen inflatierisico. Het wordt anders als centrale banken serieuzer worden over helikopergeld (directe betaling aan burgers) of opschuiven in de richting van schuldmonetarisering.”

"Conventionele QE is geen inflatierisico"

Inflatie blijft onder 2%

Aegon AM houdt er de komende vijf jaar ernstig rekening mee dat de Europese inflatie onder de gewenste 2%-grens blijft. “De kortetermijninflatie zal afnemen naarmate de vraag afneemt. Bovendien heeft het doorberekenen van btw-verlagingen in verschillende lidstaten een deflatoir effect. Op middellange termijn zijn de effecten op de inflatie moeilijker te voorspellen."

"Grote output gaps zouden moeten leiden tot deflatoire druk, terwijl de verstoring van de toeleveringsketen en de de-globalisering op langere termijn een opwaartse druk zullen uitoefenen. Al met al denken wij dat de inflatie onder het streefcijfer van de ECB zal blijven. De diepte van deze schok en de aanhoudend lage rentetarieven hebben een deflatoir signaleringseffect.”

Veelzeggend voor Aegon AM is de prijsstelling van inflatiebestendige obligaties. “Uit de prijsstelling van deze obligaties ten opzichte van standaard staatsobligaties kan het break-even niveau van de verwachte inflatie worden berekend. Vooral in de VS, maar ook in Duitsland, zijn deze niveaus in maart snel gedaald, maar sindsdien zijn ze aan het herstellen."

"De Duitse koersniveaus liggen echter nog steeds aanzienlijk lager dan de inflatiedoelstelling van de ECB.” Er is volgens Aegon AM niet veel inflatie nodig om Duitse inflation linked bonds beter te laten presteren dan reguliere obligaties.”

Vraag reële economie blijft zwak

Fidelity International ten slotte gokt eerder op de komst van deflatie dan van meer inflatie. Kijkend naar de Amerikaanse situatie constateert het Britse beleggingshuis dat de recordhoeveelheid aan financiële stimulansen tot weinig economische groei heeft geleid. “De vraag in de reële economie blijft zwak, misschien te zwak om de prijzen duurzaam op te drijven, ondanks de toename van de nieuwe geldhoeveelheid.”

Van de Amerikaanse consument, die 70% van de Amerikaanse economie uitmaakt, verwacht Fidelity weinig. “De inkomstenverwachtingen waren in negen jaar niet zo laag als nu, waardoor bezorgdheid over de koopkracht is ontstaan. De Amerikaanse consumenten is bezig zijn schulden af te bouwen. De kredietkaartschuld is in vijf van de afgelopen zes maanden gekrompen.”

Dan zijn er nog de olieprijs die de inflatie drukt. Hoewel de olieprijzen enigszins zijn gestabiliseerd, zijn ze nog steeds niet op het niveau van vóór de crisis, en de vraag naar reizen blijft stagneren. “Al deze factoren wijzen er volgens ons op dat de inflatieverwachtingen wellicht te veel vooruitlopen op het herstel van de reële economie," aldus Fidelity

Dus? Inflatie is volgens Fidelity zeker niet dood. Meer fiscale stimuleringsmaatregelen zouden de vooruitzichten kunnen veranderen, en dit is een reële mogelijkheid als het herstel in de VS verder vertraagt te midden van naderende verkiezingen. "Maar voor nu zien we de balans omslaan in de richting van deflatie," besluit Fidelity.