China neemt het over

Vroeger werden de vijfjarenplannen van communistische landen vaak belachelijk gemaakt in het Westen. Het waren plannen voor de bühne, weinig concreet, laat staan dat de economie en de bevolking er wat aan hadden. Maar volgens Stephen Chang en Isaac Meng van fondsbeheerder Pimco is dat in het geval van China achterhaald.

De Chinezen hebben sinds 1980 een uitstekend trackrecord om dat wat ze zich voornemen ook te realiseren. Chang en Meng verwachten dat dit in de toekomst niet veel anders zal zijn, wat zich positief zal uitwerken voor beleggers.

Risico’s zijn er natuurlijk ook. China laat er geen twijfel over bestaan dat het ultieme doel is om de wereldheerschappij over te nemen van de Verenigde Staten. Dat dit tot meer (handels)spanningen zal leiden lijkt onvermijdelijk. Verder blijft volgens Pimco het relatief hoge schuldenniveau reden tot zorg.

Concrete doelen

Bij de ambities moet er een groot onderscheid worden gemaakt tussen nogal hoogdravende lange termijn ambities (halverwege deze eeuw) en de meer berekenbare op de korte termijn, tot en met 2022, het jaar waarin president Xi Jinping van China een gematigd welvarend land wil hebben gemaakt.

Daarna volgt in de periode tot en met 2035 de afronding van wat Xi noemt de modernisering van de socialistische staat. Dat betekent dat China in 2035 op een gelijk technologisch en welvaartsniveau dient te zitten als de VS. Daarna, tot en met 2049, als de communistische staat China 100 jaar bestaat, moet het land zijn uitgegroeid tot de nieuwe economisch, technologische en politieke wereldleider.

Minder aandacht voor bbp-groei

Voor de korte termijn betekent dit dat:

1. Er geleidelijk minder aandacht zal zijn voor bbp-groei en meer voor een stijgend bestedingsvermogen van consumenten.
2. De Chinese overheid de risico’s die kleven aan een hoog krediet- en schuldenniveau verder wil verkleinen. Vooral staatsbedrijven zullen dat te merken krijgen in de vorm van reorganisaties. De inflatie kan als gevolg van het stringentere kredietbeleid licht oplopen.
3. China op dit moment geen behoefte heeft aan een handelsoorlog met de VS. Zij zullen proberen dat met diplomatie te voorkomen, hoewel dat misschien niet altijd zo lijkt als u de krantenkoppen leest.
4. De economische groei zal vertragen als gevolg van de eerder genoemde geringere focus op het bbp en als gevolg van de vergrijzing die vanaf 2020 steeds zwaarder zal gaan wegen.
5. China zal doorgaan met het openen van zijn kapitaalmarkten en het vrijer laten fluctueren van de yuan.

Beleggingskansen

Pimco gaat uit van een positief scenario waarbij de president Xi in staat zal blijken de transformatie van de economie in goede banen te leiden. De economische groei kan op een hoog niveau van 6,5 tot 7% worden gehandhaafd omdat China veel investeert in technologie, wat de productiviteit opkrikt, zelfs in een tijd dat de vergrijzing een steeds grotere last wordt.

Als obligatiebeleggers zien Chang en Meng in dit milieu grote kansen in de kredietmarkt, die zich de komende jaren nog verder zal openen voor buitenlandse investeerders.

Hoge schulden

Risico’s zijn er natuurlijk ook die het positieve scenario in de weg kunnen zitten. Een daarvan is het schuldenniveau. Sinds de kredietcrisis van 2008 zijn de schulden in China hard gegroeid. De bedrijfsschulden liepen op naar 130% van het bbp.

De overheidsschulden naar meer dan 50% van het bbp. De huishoudschulden zijn op zich niet overdreven hoog met 53% van het bbp, maar toch zorgelijk omdat ze met 700% zijn gestegen in tien jaar.

Die stijging van de particuliere schuloen is vooral veroorzaakt door de huizenmarkt. Een verdere oververhitting van de huizenmarkt moet volgens Chang en Meng dan ook absoluut voorkomen worden.

De valkuil van Thucydides

Ja, en dan is er wat politicologen wel Thucydides trap noemen, verwijzend naar een Griekse generaal en historicus uit de vijfde eeuw voor Christus. Hij was de eerste die beschreef wat er gebeurt als een bestaande supermacht (in zijn tijd Sparta) bedreigd wordt door een opkomende macht (Athene). Volgens Thucydides kan dat maar tot een ding leiden en dat is oorlog.

Vele denkers en historici hebben later het gedachtegoed van Thucydides overgenomen. Denk bijvoorbeeld aan Machiavelli en in zekere zin ook Samuel P. Huntington (The Clash of Civilisations) die niet uitging van een strijd tussen landen maar tussen culturen (islam-christendom/kapitalisme-socialisme).

Pimco houdt er rekening mee dat ook China en de VS hun relletjes zullen hebben, wat negatieve uitwerkingen kan hebben op de economische groei in beide landen, maar de assetmanager gaat niet uit van een full blown war.