Dit zijn de tien beste EMD-beleggers

De eerste helft van 2018 was niet bepaald een lolletje voor beleggers in obligaties uit opkomende markten. De emerging markets hadden het zwaar door de dure dollar en oplopende Amerikaanse rente. Veel beleggers zochten veilige havens op, wat zijn weerslag had op de rendementen. De JP Morgan EMBI-index - een van de belangrijkste graadmeters - verloor bijvoorbeeld 6% dit jaar.

Is dat een goed moment om in te stappen? Veel analisten denken van wel. Zij voorspellen dat de opkomende markten op de lange termijn goede resultaten zullen blijven opleveren. Beleggers die de hoge volatiliteit voor lief durven nemen, zullen daar hoogstwaarschijnlijk voor beloond worden. De vraag is alleen bij welke fondsbelegger kunt u het beste aankloppen? 

Citywire ging op zoek naar het antwoord en presenteerde deze week zijn top tien van fondsbeheerders die het de afgelopen vijf jaar het beste hebben gedaan. Citywire keek daarbij nadrukkelijk naar fondsbeheerders en niet naar fondsen omdat enkele fondsbeheerders gedurende die periode zijn overgestapt.

De top tien

Nummer 10
Op nummer tien geëindigd is John Carlson die al 23 jaar voor Fidelity werkt en daar momenteel het New Markets Income Fund onder zijn hoede heeft. Met een totaal rendement (inclusief dividend) van 21,03% zat hij ruim boven het gemiddelde in de sector van 10,3%. 2018 is hij zoals veel van zijn collega's begonnen met een verlies van 4,3%. Carlson beheert naast het New Markets fonds ook nog het Total Emerging Markets en Global High Income fonds. Samen hebben deze fondsen een beheerd vermogen van om en nabij de tien miljard dollar.

Nummer 9
Yerlan Syzdykov deed het een tikkeltje beter met een rendement van 21,05%. Hij werd onlangs benoemd tot global head of emerging markets bij Amundi, waarmee hij de verantwoordelijk heeft over een beheerd vermogen van 40 miljard dollar. Als fondsbeheerder werkte hij de laatste vijf jaar verder voor Pioneer Investments.

Nummer 8
De eerste en enige vrouw op de lijst is Jane Lesslie van het RBC Emerging Markets Bond fonds van de Royal Bank of Canada. Het fonds bestaat sinds 2010 en heeft de laatste vijf jaar een rendement gehaald van 21,1%.

Nummer 7
Nog een fractie beter met 21,4% deed Michael J. Conelius het. Hij behoort met het T. Rowe Price Emerging Markets Bonds fonds al een paar jaar tot de meest gelauwerde fondsbeheerders op het gebied van opkomende markten. Hij managet dit fonds sinds 2004. Voor hem is 2018 ook slecht begonnen met een negatief rendement van 6,5% volgens de eigen website. Er is dus lucht naar boven.

Nummer 6
De Nederlandse manager Marco Ruijer van vermogensbeheerder Nationale Nederlanden Investment Partners heeft de zesde plek veroverd. Vanuit New York zet hij de EM-strategieën uit voor NN. Vroeger werkte hij voor pensioenbeheerder MN Services. Net als Conelius kan hij bogen op een rendement van 21,4% over vijf jaar.

Nummer 5
Vanaf plek vijf gaan de rendementen plots met sprongen omhoog, waarschijnlijk doordat vanaf hier de fondsbeheerders wat meer risico durven te nemen. De eerste voor wie dat geldt is Jonathan Kelly die kan bogen op een vijfjaarrendement van 25,1%. Hij heeft momenteel het zeggen over het Fidelity Series Emerging Markets Debt fonds en geniet ook enige bekendheid door een boek dat hij geschreven heeft met de titel “The Relationship Between Bonds and Stocks in Emerging Countries”.

Nummer 4
De beste Nederlander in de lijst is Rob Drijkoningen met zijn collega’s Gorky Urquieta en Bart van der Made. Drijkoningen stapte in 2013 met een heel team van negentien mensen over van ING Investment Management naar Neuberger Berman. Hij sprak destijds van een perfect huwelijk. En als u naar de resultaten kijkt, niet onterecht.

Het Neuberger Berman EM Debt Hard Currency fonds kan bogen op een fraai rendement van 27,2%. In totaal mag Drijkoningen beschikken over 18,6 miljard dollar van zijn klanten. Hij doet dat zeker niet alleen, zei hij eerder dit jaar want er is geen prima donna bij Neuberger Berman. De beslissingen worden genomen als team.

Nummer 3
Net geen top drie voor Drijkoningen dus, de derde plek is nu gereserveerd voor Romain Bordenave en Jean-Jacques Durand die het Edmond de Rothschild Emerging Bonds fond leiden. Durand is de meest ervarene van de twee, maar ook hij is nog relatief jong met geboortejaar 1970. Hij kwam naar Edmond de Rothschild in 2011. Daarvoor werkte hij voor Gecko Capital Partners, Standard Bank, Crédit Agricole Indosuez en Salomon Brothers.

Het hoge rendement van 29,6% hebben Durand en Bordenave te danken aan het nemen van meer risico dan de rest. Buy low, sell high is hun motto waarbij ze ook gedurfde obligaties niet uit de weg gaan. Zo hadden ze in 2015 een groot deel van de portefeuille ingeruimd voor Venezolaans obligaties. Momenteel wordt er gezet op Argentinië en Oekraïne. Hun beleggingsstrategie vraagt wel om sterke zenuwen want de resultaten kunnen behoorlijk schommelen. De laatste twaalf maanden ging de koers met 14% omlaag.

Nummer 2
Christian Mejrup behoort tot de Categorie D’or met een rendement van 31,5%. Hij mag voor het Deense Global Evolution enkele fondsen beheren. De strategie is erop gericht om daar te beleggen waar andere investeerders niet durven. Mejrup heeft tijdens een interview in 2013 met het Duitse blad Das Investment verteld dat het daarbij vooral gaat om Afrikaanse landen, van Mozambique tot Ivoorkust. Destijds onderzocht hij de mogelijkheden van een investering in Zimbabwe omdat zelfs Robert Mugabe (de president) niet het eeuwige leven heeft. Vorig jaar werd Mugabe na 30 jaar uit zijn ambt gezet.

Nummer 1
Baas boven baas is de Belg Luc D’Hooge met een droomrendement van 35,4% over vijf jaar. D’Hooge heeft dat gerealiseerd met het Vontobel Emerging Markets Debt fonds en het Vontobel Emerging Markets Blend fonds. 

Zijn strategie is vooral gericht op langetermijndenken en gebruikmaken van ondergewaardeerde obligaties. Hij omschreef het in een interview met Citywire vorig jaar als volgt:

“I invest with a long-term horizon, never to make a quick dollar, that’s just not my way. I only take on bonds that I believe are too cheap."

Hij vervolgt met te zeggen dat beleggers in opkomende markten neigen tot overreageren. “Ik weet niet waarom, misschien omdat beleggen in EM risicovoller is en meer exotisch.” Het zal D’Hooge een zorg zijn. Voor hem biedt elke verkoopgolf nieuwe mogelijkheden.

Ongetwijfeld stroopt hij nu ook de markten af naar koopjes, hoewel hij eerder dit jaar tegen een Duits magazin wel zijn zorg uitte over de groeiende handelsspaningen. "Maar als belegger moet je daarmee leren leven," concludeerde hij.