Tien topbeleggingsstrategen over de verrassing van 2018

Zelden was de beleggingsindustrie aan het begin van een beursjaar zo optimistisch als nu. Zij niet alleen, want ook bedrijven en burgers zien de economische toekomst bijzonder rooskleurig in. Dat is goed te begrijpen, want de economie draait, eigenlijk overal in de wereld, als een tierelier.

Dat wil niet zeggen dat beleggers dit jaar veel zullen verdienen. Beleggingsprofessionals rekenen op lage rendementen, want obligaties zijn duur en aandelen ook. Maar dat werd vorig jaar ook gezegd en dat heeft de aandelenmarkt er toen niet van weerhouden om een flinke sprint te trekken.

Wat kan er in 2018 onverwacht misgaan, of gaat juist veel beter dan gedacht? We vroegen tien beleggingsstrategen naar hun verrassing van 2018.

Simon Wiersma, investment manager van ING Investment Office

"De inflatie kan sterker aantrekken dan de markten nu hebben ingeprijsd"

"Dé verrassing voor 2018 zou wel eens een flink hogere inflatie kunnen zijn. De wereldeconomie draait op dit moment erg goed. En als we afgaan op de meest recente leidende indicatoren komt hier voorlopig geen einde aan.”

“Het positieve vliegwieleffect van hoog vertrouwen, waardoor uitgaven en investeringen stijgen, kan de groei misschien nóg verder aanjagen, terwijl die in een aantal landen al boven de maximale capaciteit draait. Hierdoor kan de inflatie sterker aantrekken dan nu door de markt is ingeprijsd.”

“In reactie op de onverwacht forse inflatiestijging zouden centrale banken wel eens sneller dan gedacht de voet van het gaspedaal halen. Dit kan, naast hogere rentes, leiden tot toenemende onzekerheid bij beleggers waardoor een hogere volatiliteit ontstaat. We hebben te maken met een sneeuwbaleffect, die weinig gunstig uitpakt.”

Laurence Taylor, fondsmanager aandelen wereldwijd van T. Rowe Price

"De stijging van de ongelijkheid in de wereld lokt protesten uit"

“Over 2018 hebben wij positieve verwachtingen uitgegeven. De winstgroei zet door, waarbij aandelenwaarderingen nog hoger kunnen uitvallen dan nu het geval is. Zolang de inflatie onder controle blijft, komt er nog geen einde aan de conjunctuurcyclus."

“Gevaar is dat aandelenbeleggers te optimistisch worden waardoor we alsnog een aandelenbubbel krijgen. Fout kan het ook gaan door politieke ontwikkelingen. De stijging van de ongelijkheid in de wereld lokt protesten uit en politieke extremisme. Dat komt dit jaar bovenop de al bestaande Brexit, de Italiaanse verkiezingen, tussentijdse Amerikaanse verkiezingen en Noord-Koreaanse spanningen. Dus ja, het zou mij niet verbazen als de volatiliteit dit jaar gaat stijgen.”

Vincent Juvyns, beleggingsstrateeg van JP Morgan AM

"Technologische ontwikkelingen en fiscale hervormingen zorgen eindelijk voor stijging van de productiviteit"

“Voor 2018 zie ik twee mogelijke verrassingen, grijze zwanen, zoals wij die in België noemen. De kans erop is klein maar aanwezig en er valt op te anticiperen. Aan de positieve kant kan de economische groei extra worden gestimuleerd door een stijging van de productiviteit. Daar is de laatste jaren, ondanks de economische expansie, geen sprake van. Het is iets dat economen maar moeilijk begrijpen. Aanjagers van het herstel van de productiviteit zijn technologische ontwikkelingen en fiscale hervormingen, waardoor bedrijven meer investeren. Capex en productiviteit gaan hand in hand.”

"In het negatieve verrassingsscenario stijgt de inflatie, en daarmee ook de rente, veel sneller dan de markt verwacht. In dat geval kan de Amerikaanse tienjaars zelfs de 3,5% overstijgen. Dat is negatief voor obligaties en voor aandelen. De Fed zal worden gedwongen dit jaar de rente vaker te verhogen en de ECB zou dan wel eens de eerste rentestap kunnen zetten.”

Florence Pisani, hoofd economisch onderzoek bij Candriam

"De markt kan opnieuw overbezorgd raken over een Chinese groeivertraging"

“Hoewel we tamelijk optimistisch zijn over de groeiperspectieven van zowel de volwassen als opkomende landen kunnen we dit jaar te maken krijgen met negatieve verrassingen. Zo kan de markt opnieuw overbezorgd raken over een Chinese groeivertraging, zoals we in de zomer van 2015 ook al zagen. Voor de Chinese regering is het onderwijl een balanceeract. Zij zullen niet aarzelen om individuele bedrijven failliet te laten, maar willen verhinderen dat er een systeemcrisis ontstaat. Het is best mogelijk dat nieuws uit China de trigger is voor een beurscorrectie, maar deze zal dan wel van tijdelijke aard zijn.”

“Voor de VS verwachten we niet dat de inflatie flink zal oplopen, maar het is goed mogelijk dat er wel inflatie-angst ontstaat. Aanleiding voor deze angst is een overheidsbegroting die meer stimuleert dan nodig is, en lonen die beginnen op te lopen. Het gevolg is dat met name de langlopende rentes stijgen die vervolgens een correctie op de aandelenmarkt uitlokken. Met de benoeming van inflatie-angstspecialist Marvin Goodfriend tot lid van de FOMC (onderdeel van de Fed) ben ik niet al te bevreesd voor dit scenario.”

"Dan Europa. De belangrijkste risico’s zijn politiek. De uitkomst van de Italiaanse verkiezingen in maart zijn ongewis, de vorming van een nieuwe Duitse regering blijkt moeilijker dan verwacht en het Europese populisme is nog altijd sterk aanwezig. Elk van deze politieke ontwikkelingen kan het startschot zijn van een beurscorrectie.”

Nikolaj Schmidt, econoom van obligatieteam T. Rowe Price

"De Amerikaanse economische groei kan wel eens tegenvallen"

“De consensus rekent dit jaar op verdere Amerikaanse economische groei, geholpen door extra overheidsuitgaven en door de onlangs aangenomen belastinghervorming. Die groei zou wel eens kunnen tegenvallen, want de inkomenspositie van de Amerikaanse burger wordt uitgehold door stijgende olieprijzen, terwijl met name Amerikaanse energie- en grondstoffenbedrijven extra investeren.”

“Mocht de Amerikaanse economische groei inderdaad tegenvallen dan hoeft dat niet slecht te zijn voor risky assets, maar obligaties zullen dan zeker profiteren.”

Peter van der Welle, beleggingsstrateeg bij Robeco

"Vlekkeloze uitvoering van centrale bankretoriek is geen garantie"

“Een zorgvuldige inspectie van de markt voor bedrijfsobligaties laat zien dat er slipgevaar bestaat, ondanks de gunstige vooruitzichten. Centrale banken bewegen langzaam van kwantitatieve verruiming naar kwantitatieve verkrapping. Die beweging is beeldbepalend. Waar beleggers voorheen zich moesten afvragen wat centrale banken zouden kopen, wordt de vraag actueel wat centrale banken gaan verkopen. Het is niet onwaarschijnlijk dat juist bedrijfsobligaties daarbij weleens vrij vroeg in de etalage van centrale banken komen te staan. “

“Uiteraard hebben centrale banken geen prikkel om volatiliteit aan te jagen en zijn daarom omzichtig bezig de markten op deze transitie naar minder ruimhartig monetair beleid voor te bereiden. Maar vlekkeloze uitvoering van centrale bank-retoriek is geen garantie. Belangrijker, de impact van verkeerd begrepen centrale bankiers is hoog in een markt met geringe buffers voor onverwachte rentestijgingen.”

“Ook voor high yield-obligaties zijn er risico’s. Gretige beleggers die nog de laatste risicopremies willen opstrijken in een markt die inherent meer risico’s herbergt, moeten alert zijn. De combinatie van stijgend renterisico en dalende opslagen voor kredietrisico wijst erop dat de beloning voor risico afneemt en dat we in blessuretijd zitten. Hoewel het begin van de derde helft nog prima te genieten is, kan het slot vanuit risico-rendement-optiek een stuk minder florissant uitpakken. Voor negatieve verrassingen worden beleggers in hoogrentende bedrijfsobligaties onvoldoende gecompenseerd.”

Carl Tannenbaum, chefeconoom van Northern Trust

"Het potentieel voor event risk is groter dan normaal.”

“Inflatie kan ontwaken uit een lange winterslaap. De groei in de ontwikkelde markten overstijgt inmiddels het lange termijn-potentieel. De lage werkloosheid op 's werelds grootste markten kan ertoe leiden dat de loongroei uit de smalle bandbreedte breekt waarin het jarenlang heeft gezeten. Als dat gebeurt, dan moeten centrale banken hun ondersteunende beleid misschien meer terugdraaien dan ze zouden willen.”

“Economisch nationalisme kan intussen barrières opwerpen voor de wereldhandel. Onderhandelingen over Brexit en de Noord-Amerikaanse vrijhandelsovereenkomst NAFTA beloven moeilijk te worden. De wrijvingen tussen China en de Verenigde Staten op handelsgebied nemen toe. Elke beperking van wereldwijde handel zou aanzienlijke gevolgen hebben voor alle deelnemers.”

"Schulden kunnen een rem zetten op economische groei. De leenvolumes zijn sinds 2008 in sommige sectoren en landen verminderd, maar is in andere sectoren juist verder toegenomen. De schuldenlast van huishoudens in Canada en Australië is ongemakkelijk hoog. De overheidsschuld is in veel landen aanzienlijk gestegen in de afgelopen tien jaar. De belangstelling van beleggers voor obligaties is nog altijd groot, maar dat zou kunnen veranderen.”

“Intussen zijn er allerlei geopolitieke risico's. Het Midden-Oosten blijft volatiel. Etnische en religieuze spanningen zijn in veel regio’s toegenomen. Noord-Korea provoceert en er staan uitdagende Europese verkiezingen op de agenda. Het potentieel voor event risk is groter dan normaal.”

Richard Turnhill, hoofd beleggingsstrateeg van BlackRock

"De handelspolitiek van Trump vormt het grootste gevaar voor de markten"

Afgezien van de geopolitieke risico's is Richard Trunhill van Blackrock het meest bevreesd dat president Trump in 2018 wel zijn beloofde protectionistische maartegelen in de praktijk brengt. "Geopolitieke shocks raken de aandelenmarkt slechts korte tijd, zo heeft het verleden laten zien. Amerikaanse staatsobligaties zijn dan de beste risicohedge. Echte problemen onstaan pas als meerdere politieke shocks tegelijk optreden, of als de economie begint te verzwakken. Op dit moment geloven we niet dat politieke ontwikkelingen de markten uit hun evenwicht brengen. De onderliggende economische groei is te sterk."

"Bezorgd zijn we wel over een protectionistische Amerikaanse handelsagenda. Dit is een risico, die de groei van de wereldeconomie zal schaden en die onze positieve outlook voor 2018 in de war zal schoppen. Mochten bijvoorbeeld de besprekingen over de NAFTA vastlopen, dan zullen met name aandelen uit de opkomende markten een tik kunnen krijgen. Erger wordt het als de spanningen tussen de VS en China oplopen. Niet dat we verwachten dat er in 2018 grote handelsoorlogen uitbreken, maar de angst daarvoor kan de volatiliteit wel flink doen stijgen." Aldus Turnhill in zijn laatste blog.

Corné van Zeijl, beleggingsstrateeg bij Actiam

"We zouden best weer eens cyclische inflatie kunnen krijgen"

“Een jaar geleden was iedereen nog erg bang voor deflatie. Deze zorgen zijn weg. Ik hoor niemand meer over de langetermijneffecten van robotisering, vergrijzing, digitalisering of globalisatie. Die factoren zijn er allemaal nog wel en zullen op lange termijn nog steeds een rol spelen.”

“Maar op kort termijn gaat het zo goed met de wereldeconomie, dat we eindelijk weer eens echt cyclische inflatie kunnen krijgen. Dat kan centrale bankiers aan het nadenken zetten. Immers, bij een licht oververhitte economie samen met stijgende inflatie past geen extreem monetair beleid bij zoals die er nu nog is.”

Nick Mustoe, CIO van Invesco VK

"Als iedereen de Philipscurve heeft afgeschreven, komt die juist om de hoek kijken"

“De meest waarschijnlijke verrassing van 2018 is dat het economisch nog beter gaat dat nu wordt gedacht. De huidige economische situatie is bijzonder. Het gebeurt niet vaak dat het overal economisch goed gaat. Dat maakt het mogelijk dat economische data positief verrassen. Ik verwacht niet dat hierdoor ook aandelenrendementen voor een positieve verrassingen zorgen. Daarvoor zijn de waarderingen nu te hoog.”

“Een negatieve verrassing is een beurscorrectie. In deze tijd van lage rentes wil je gewoon niet dat de inflatie oploopt. De kans daarop is zeker aanwezig. Juist op het moment dat iedereen de Philipscurve heeft afgeschreven, komt die juist om de hoek kijken. Naast looninflatie kan de inflatie omhoog door prijsstijgingen in de grondstoffenmarkt.”

“Ja, ik denk dat beleggers op dit moment te optimistisch zijn. Als iedereen denkt dat de wereld een veilige en voorspelbare plek is, zijn de risico’s het grootste.”