Kiezen tussen actief en passief vraagt om wetenschap

Assetallocatiebeslissingen komen tot stand door een goed begrepen wetenschappelijk proces. Waarom dit ook niet nastreven in de besluitvorming over de juiste mix tussen actief en passief? Daarvoor pleit senior investment strategist Ankul Daga van Vanguard. Hij gebruikt een systematische benadering om de beslissing tussen actief en passief beheer te onderbouwen. Omdat een portfolio steen voor steen wordt opgebouwd, legt de Amerikaanse vermogensbeheerder niet alleen het assetallocatieproces aan beleggers uit, maar documenteert dat ook.

Die wetenschappelijke benadering is volgens Daga niet uitsluitend het gevolg van strengere regelgeving. “One size fits all bestaat in asset allocatie niet, dus moeten wij altijd kunnen verdedigen waarom is gekozen voor een bepaalde strategie.”

Vechten tegen de markt

In een perfecte beleggingswereld, verslaat de helft van alle investeerders de benchmark. De andere helft doet dat dus niet. Tegenover elke long staat immers een shortpositie. Maar als ook de kosten worden meegewogen dan presteert natuurlijk méér dan 50% minder goed dan de markt.

Daga heeft de afgelopen tien jaar veel actieve fondsen – vooral die bijna systematisch onderpresteerden – zien omvallen. Hij legt uit waarom de kosten van actief beheer zoveel invloed hebben op de prestaties. “In alle takken van ondernemen wordt een premie betaald voor een hogere kwaliteit, maar bij beleggen geldt het omgekeerde. Elke cent die een belegger extra kwijt is aan kosten, gaat ten koste van het rendement.”

Verwachtingen managen

Alleen kijken naar kosten, is te kort door de bocht. Die moeten worden afgezet tegen het verwachte rendement. “Hoe meer het generen van alpha de kosten overstijgt, hoe beter actief beheer bij een hoge rendementsverwachting past,” aldus Daga.

Kosten zijn kwantificeerbaar, terwijl prestaties een verwachting vertegenwoordigen. Daarom is het volgens Daga belangrijk dat beleggers hun risicoprofiel zo expliciet mogelijk verwoorden, zodat beleggingsadviseurs de juiste mix van actief en passief beheer kan afstemmen op de klant. “Wij vertalen risicobereidheid in cijfers, waarbij een specifiek aantal basispunten over de benchmark op papier komt.”

Bij Vanguard moeten beleggers de risico’s altijd goed begrijpen, zegt Daga. Naast factoren als kosten, risicobereidheid en rendementsverwachting gaat dat ook over de tracking error. “Hoe meer een ETF afwijkt van een benchmark hoe groter de kans dat de prestaties tijdens bepaalde periodes hiervan verschillen. Hoe nerveuzer dit een investeerder maakt, hoe passiever de keuze.”