QE helpt niet tegen vergrijzing

Het werkelijke probleem van de Amerikaanse economie kan wel eens op een totaal ander vlak liggen dan gedacht. Franz Lischka wijst op de vergrijzende bevolking, die er ondanks de geldpers niet vitaler op wordt. De vermogensbeheerder probeert aan te tonen dat de huidige groei van de economie met 1,8% niet ‘below stall speed’ is, maar mogelijk zelfs ‘over the top’. Het probleem zit 'm in de demografie.

De laatste twee jaar groeit de Amerikaanse economie met minder dan 2%. In het verleden ging dat altijd gepaard met een recessie, maar nu niet. Hoe vreemd het ook klinkt, Lischka is er van overtuigd dat die 1,8% groei het beste is dat we kunnen verwachten in het komende decennium. De oorzaak van deze lage groei moet namelijk niet worden gezocht in de schuldencrisis of de schuldafbouw, maar in simpele demografische gegevens.

Tot nu toe daalde de werkloosheid alleen bij een economische groei boven de 2%. Dat de werkloosheid sinds 2009 daalt, verklaart Lischka uit de dalende arbeidskracht en niet uit banencreatie. In de crisisjaren 1930 daalde het geboortecijfer en 65 jaar later piekte de labor force in de VS.  In 1946 startte de babyboom, die aanhield tot 1958. En wat gebeurt er 65 jaar later, in 2011-2012? Lischka weet het antwoord. Daarom luidt zijn stelling dat de Amerikaanse economie niet te weinig groeit, maar dat de groei zelfs aan de hoge kant ligt.

Lischka voorspelt tegen 2015 een mogelijk tekort aan arbeidskrachten in sommige regio’s of sectoren. Daarna zal de groei dalen tot een niveau waarop de werkloosheid stabiliseert of slechts langzaam afneemt. Bijna niemand houdt rekening met dit scenario, maar Lischka is er van overtuigd dat het werkelijke probleem voor de Amerikaanse economie in de demografie zit. En dat probleem wordt niet opgelost met een nieuwe ronde van kwantitatieve verruiming.