That’s all folks! Geen renteverlagingen meer in de VS?

Het was de afgelopen avonden en nachten regelmatig mogelijk om een prachtig sterrenhemel te bewonderen. Ons deel van Europa moest een dikke wolkendeken missen, vandaar de kou. Maar het voordeel is dus dat je met je ogen op een sterrensafari kon gaan. Ik geniet daarvan.

Wie ook naar de sterren kijken, zijn de centrale bankiers. Meer specifiek, zij kijken uit naar één ster in het bijzonder. Zij noemen die ster de ‘r’. Een saaie naam? Ja, nogal maar desondanks niet minder saai dan de HD 2066-ster, om maar wat te noemen, de naamgeving van de astronomen.

De r-ster staat voor de neutrale rente, het renteniveau waarbij een centrale bank de economie afremt noch aanjaagt. Bij dat renteniveau blijft de inflatie bijvoorbeeld stabiel, rondom 2% per jaar. Het is een soort stopbord voor de centrale banken: als ze bij dat neutrale niveau zijn, dan moeten ze stoppen met spelen met de rente.

Theoretisch concept

Hét verschil tussen de r-ster van de centrale bankiers en de sterren die we spotten als we omhoog kijken, is dat we die laatste daadwerkelijk kunnen zien; de r-ster is een theoretisch concept, het niveau van die rente kan alleen ruwweg worden geschat.

De vergelijking met een stopbord maakt duidelijk waarom het een gevaarlijk concept is. Stop te vroeg en je riskeert dat iemand achter op je auto knalt; probeer te laat te stoppen en je riskeert dat je zelf tegen een andere auto botst.

De monetaire uitleg is dat de inflatie of te hoog of te laag zal zijn. Inschatten waar de r-ster in de VS ligt en dus of de Fed het stopbordje nadert, voorbij is gereden of net tegenkomt, is tegenwoordig de bezigheid van de leden van het rentecomité van de bank in Washington.

Hoge inflatie

Eerder deze week zei een lid dat de Fed-rente wel eens ‘zeer dicht bij de neutrale rente’ ligt. Andere comitéleden lieten ook van zich horen. Zo klonk het onder meer dat het voor de Fed goed zou zijn even een pas op de plaats te maken met het verlagen van de rente.

Ik hoorde ook eentje zeggen dat inflatie nog steeds te hoog is, daling ervan gestopt is en de kans bestaat dat die weer gaat klimmen. Eindelijk hebben ze het door. 

De renteverlaging in december zou volgens Michelle Bowman, een van de comitéleden, voorlopig de laatste moeten zijn. Later deze maand, op 28 en 29 januari, vergadert het rentecomité van de Fed voor het eerst dit jaar. In december kortwiekte de bank de rente maar gaf ook aan dat er niet veel meer verlagingen te verwachten zijn in 2025.

Andere wind

De financiële markten schrokken ervan – aandelenbeleggers houden nou eenmaal van lagere rentes – en eindigden vorig jaar toch in een lichte mineur. Afgaand op de recente geluiden uit het hoofdkantoor van de bank en signalen dat de economie prima blijft draaien en inflatiedruk eerder opwaarts dan neerwaarts is.

Als de Fed in januari de boodschap uit december bijstelt, van ‘weinig renteverlagingen’ naar ‘waarschijnlijk géén verlagingen’, zal het interessant zijn om te kijken hoe markten dat zullen verteren.

Obligatiemarkten hebben hun oordeel al geveld; zoals ik al schreef, is de stijging van de Amerikaanse tienjarige rente in het kielzog van renteverlagingen van de Fed vrij uitzonderlijk en het beste te zien als een motie van wantrouwen in de Fed. Sindsdien is die rente verder opgelopen en nadert de 5%-grens.

Dikke wolken

Omdat de stijging vooral te wijten is aan het gevoel dat de Fed niet goed bezig is, betekent dat dat het rentecomité met de dag bijna minder ruimte heeft voor renteverlagingen. Vandaag, vrijdag 10 januari, publiceert het Amerikaanse bureau voor de statistiek hoeveel nieuwe banen er in de VS in december erbij zijn gekomen.

Analisten verwachten zo’n 150.000 á 175.000 nieuwe banen. Als de Amerikaanse statistici onthullen dat het er significant méér zijn geweest, dan zou dat het laatste zetje kunnen zijn dat de tienjarige rente richting 5% drukt en voorlopig definitief de deur zou sluiten voor verdere renteverlagingen van de Fed.

Dus: kopje koffie dan wel thee vanmiddag erbij en wachten op het banencijfer uit de VS. En als u vanavond naar buiten gaat en omhoog kijkt, naar de schitterende sterrenhemel en hier en daar uw zicht erop verpest ziet worden door een wolk, bedenk dat die wolken vroeg of laat zullen verdwijnen en de sterren erachter zullen onthullen.

Voor de monetaire astronomen die we centrale bankiers noemen, geldt dat niet: die hebben te maken met permanente dikke wolken. Wolken die, overdag, steeds donkerder worden ook nog. Wat zouden zij bij het zien van een vallende ster wensen?