Ja, geef hedgefunds maar de schuld

Hedgefunds hebben momenteel niet te klagen. Ze krijgen bijna nergens meer de schuld van. In het eerste decennium van deze eeuw was dat anders. Bij iedere beweging in olie, aandelen en obligaties kregen de hedgefunds de schuld. Ach ja, hedgefunds zijn ook een ideale groep om iets op af te schuiven.

Zo’n 10.000 fondsen die verspreid zitten over de wereldwijde financiële centra en die ieder hun eigen beleggingsstrategie hebben. Wanneer je bij een stijging in Duitse staatsobligaties roeptoetert dat dit komt doordat de hedgefunds aan het kopen zijn, dan is er altijd wel een hedgefund dat inderdaad Duitse staatobligaties kocht op dat moment.

 Tegenwoordig ligt dat anders. We kunnen vreemde marktbewegingen immers afschuiven op

1. Beleggers die reageren op de eurocrisis
2. High Frequency Traders en
3. Investment Banks die openlijk hun verliezen op trades (moeten) rapporteren.

Krom redeneren
En zo zijn er nog wel wat usual suspects wanneer u regelmatig verklaringen leest van marktbewegingen. Maar soms is er een partij die terugvalt in het oude patroon. Met een beetje goede wil en krom redeneren kom je een heel eind als je de bal terug wil leggen bij hedgefunds. De bloggers van SoberLook hebben, getuige dit artikel net even iets te lang in de zon gezeten.

Iets wat ik ze niet kwalijk neem, ik wil ze alleen vragen om na het zonnebaden over iets anders te bloggen dan beleggen. SoberLook stelt overigens terecht dat een aantal grote hedgefunds meer geconcentreerde portefeuilles runt. Er hoeft immers geen benchmark gevolgd te worden, dus er is geen reden om een ‘sterk onderwogen’ positie te hebben in een aandeel dat je niet zo ziet zitten.

Een hedgefundmanager hoeft dat aandeel niet op te nemen in de portefeuille en doet dat dan ook niet. Dat kan leiden tot meer concentratie. De zonnesteek komt om de hoek kijken als ze dit feit omdraaien. SoberLook concludeert namelijk dat hedgefunds met een geconcentreerde portefeuille ook direct een grote invloed hebben op de volatiliteit van de aandelen die ze bezitten.

Free float
Die redenatie levert zelfs op de meest bedenkelijke Nederlandse HBO-opleiding geen studiepunt op (hoop ik). Eén van de voorwaarden voor die conclusie is immers dat de hedgefunds een zeer groot aandeel van de free float van een bedrijf in bezit hebben. Dat vergeet SoberLook even.

De kans daarop wordt verkleind, doordat SoberLook aangeeft dat de grote hedgefunds vooral beleggen in  large cap aandelen. Aangezien het veel lastiger is om in large caps een groot deel van de free float op te kopen gooit SoberLook hiermee de eigen (bier?)glazen in.

Maar stel dat een hedgefund toch een groot deel van de free float in bezit heeft. Dan is het maar afhankelijk van de handelsfrequentie van die hedgefunds of dat (extra) volatiliteit tot gevolg heeft. De grote hedgefunds met geconcentreerde portefeuilles die ik ken handelen juist weinig, is mijn ervaring. Het zijn strategische posities die ze soms vele jaren aanhouden.

Om zeker te zijn van een sappig stukje speelt SoberLook de troef dat “niemand weet in welke bedrijven hedge funds grote posities hebben”. Ze lezen zeker geen Morningstar of Business Insider bij SoberLook, want die geven een gedetailleerd voorbeeld.

Om de uitingen van SoberLook verder te ontkrachten maak ik het mezelf moeilijk. Ik pak het meest populaire aandeel volgens het bovengenoemde artikel: Apple. Als ik vervolgens kijk in Bloomberg zie ik dat alle hedgefunds bij elkaar opgeteld, een belang hebben in Apple van 6%. Ter vergelijking: fondsaanbieder Fidelity bezit volgens Bloomberg in zijn eentje bijna evenveel aandelen.

Wat mij betreft een duidelijk bewijs dat SoberLook van de afdeling ‘grote stappen snel thuis’ is. Niet eens zo’n gekke gedachte met dit weer.