De prachtige koerstoekomst van duurzame mijnbouwers

Op de grondstoffenmarkt gaat de meeste aandacht momenteel uit naar fossiele brandstoffen. Vooral in Europa zijn de tekorten aan gas en stroom groot en de prijzen hoog, dankzij de oorlog in Oekraïne.

Het tegenhouden van global warming is daardoor een beetje naar de achtergrond verdwenen. Maar hoe lang nog? Bijna alle wetenschappers zijn het er immers over eens dat de toekomst van de energievoorziening ligt bij duurzame alternatieven en ook daar zijn veel grondstoffen voor nodig.

Future-facing commodities

Aegon Asset Management zoemt in op deze markt in het rapport Future-facing commodities: Essential to the energy transition. Het gaat bij deze toekomstgrondstoffen of FFC's om metalen en mineralen zoals lithium (zie grote foto), nikkel, kobalt, mangaan, grafiet, platina, koper, aluminium en zeldzame aarden.

Al deze grondstoffen zijn op een of andere manier nodig om de energietransitie te laten slagen. Zo zijn er voor de overgang naar elektrische auto’s veel accu’s nodig en die bevatten lithium, nikkel, kobalt, mangaan en grafiet.

Voor windmolens is er veel staal en aluminium nodig. De magneten in de turbines werken bovendien beter met zeldzame aarden. Voor fotovoltaïsche zonnepanelen is silicium nodig, maar ook zilver, cadmium, gallium, indium, selenium en germanium. Om van groene stroom groene waterstof te maken, zijn elektrolysators nodig die vaak werken met platina.

Mijnbouwers niet klaar

Aegon haalt een studie aan van het Internationaal Energieagentschap (IEA) waarin is berekend dat er in 2040 zes keer zoveel mineralen nodig zijn dan nu om de klimaatopwarming binnen 1,5 graad Celsius te houden.

"Er zijn zes keer zoveel mineralen nodig dan nu om de klimaatopwarming binnen 1,5 graad Celsius te houden"

Probleem is dat mijnbouwbedrijven daar nog nauwelijks op zijn voorbereid. Gemiddeld hebben mijnbouwers volgens Aegon sinds 2016 ongeveer 80 miljard dollar per jaar geïnvesteerd. Bank of America heeft uitgerekend dat dit tot 2030 ongeveer moet worden verdubbeld om aan de vraag te kunnen voldoen.

Nieuwe grondstoffenkoningen

De energietransitie zal ook grote geopolitieke gevolgen hebben. De VS, Rusland en het Midden-Oosten zijn dominant als het gaat om olie en gas. Maar wie zijn de koningen van de FFC’s?

China is bijvoorbeeld een grote speler op het gebied van zeldzame aarden en grafiet. Het meeste kobalt komt uit de Democratische Republiek Kongo. Lithium halen we veelal uit Zuid-Amerika (Chili) en Australië. Zuid-Afrika is een belangrijke Platinaproducent.

Europa is net als bij de fossiele brandstoffen geen grote speler bij de FFC's. Toch kan ook de EU een producent worden als ze serieus werk maken van recycling.

Verwerkende industrie

Het gaat bij de energietransitie niet alleen om ruwe grondstoffen. Het gaat ook om het verwerkte product zoals koperdraad en gewalst staal. De meeste landen zullen waarschijnlijk niet in dezelfde val willen vallen als bij fossiele brandstoffen dat ze afhankelijk worden van een paar leveranciers. 

Vooral voor het grondstoffenarme Europa wordt het een uitdaging om de afhankelijkheid te beperken tot een minimum.

ESG-randvoorwaarden

Er geldt bovendien een ethische component. Een land kan een betrouwbare leverancier zijn van grondstoffen, maar belabberd omgaan met de mensenrechten. Wat dan? De andere kant opkijken en hun producten blijven kopen?

Ondanks alle kritiek die er de laatste tijd is op ESG-randvoorwaarden voor beleggers, zijn de meeste experts het er over eens dat het niet logisch is om van de ene kant klimaatopwarming te bestrijden en van de andere kant het niet zo nauw te nemen met lokale milieuvoorschriften en arbeidsomstandigheden.

Het zou daarom logisch zijn dat mijnbouwers met de beste reputatie uiteindelijk ook de hoogste waardering krijgen op de beurs.