Herhaling van de Roaring Twenties zit er niet in

Met een mede door ABN AMRO verwachte versnelling van de wereldwijde economische groei in de tweede jaarhelft blijven aandelenbeurzen in Europa en de VS nieuwe recordstanden neerzetten. Nu consumenten hun opgepotte spaargeld eindelijk kunnen gaan uitgeven en overheden en centrale banken doorgaan met stimuleren, blijven de vooruitzichten positief.

De roerige jaren twintig van de vorige eeuw, ook wel bekend als de Roaring Twenties, worden al als vergelijking gebruikt om de huidige situatie weer te geven. Toen kwam de wereldeconomie na de Spaanse griep ook uit een pandemie. Economisch herstel volgde, mensen gingen massaal consumeren. Ook het beurssentiment was tot ver in het decennium uitbundig, wat uiteindelijk leidde tot de grote krach in 1929.

Uit economische periodes na grote onderbrekingen, zoals oorlogen en pandemieën, kunnen lessen worden getrokken. Zo willen mensen graag naar buiten en willen ze hun geld uitgeven, maar beklijft ook nog de onzekerheid. Daarnaast proberen mensen en bedrijven zaken op een nieuwe manier te doen. Tot slot neemt vanuit onvrede vaak ook politieke onzekerheid toe.

Anders dan 100 jaar geleden

Hoewel er dus gelijkenissen zijn met een eeuw geleden, lopen er ook een aantal zaken mank. Die zijn voor beleggers wel van belang.

Zo was de start in 1920 heel anders. De inflatie in de VS was met 23,7% extreem hoog, net als het tarief van de hoogste belastingschijf (73%). Ook bereikte de beleidsrente van de Fed het relatief hoge niveau van 7% en was de schuldratio met 30% laag, ondanks een dure wereldoorlog. In de tien jaren erna daalden al deze cijfers naar respectievelijk -1,8%, 24%, 2% en 17% in 1930. Deze dalingen hadden gedurende het decennium een gunstig effect op zowel de economie als op de beurs tot 1929.

De start van dit decennium kent, vergeleken met 1920, een veel lastiger begin. De inflatie in de VS is, ondanks een naar onze mening tijdelijke opleving, al jaren relatief laag. Dit geldt ook voor de beleidsrente van de Fed, terwijl het hoogste belastingtarief op 37% staat. Daarnaast is de Amerikaanse schuldratio, mede door corona, fors opgelopen (110%) en is het de verwachting dat die nog verder stijgt (richting 117% in 2030). Het is onwaarschijnlijk dat al deze zaken de aankomende tien jaar zullen dalen en op dezelfde manier een steun in de rug zijn voor de beurs en de economie als toen.

Hogere belastingen

Overheden geven aan niet dezelfde fout te willen maken als na de financiële crisis. Toen kwam in de VS de Tea Party op, had Europa te maken met de eurocrisis en bestreed Xi Jinping corruptie in China. Het leidde tot austerity ofwel verkrappend fiscaal beleid wat als tegenwind werkt voor risicovolle beleggingen.

Des te opvallender is het dat president Biden met de G7 al bezig is om de belasting voor bedrijven aan te pakken. Hoewel de directe impact bij een 15%-tarief lijkt mee te vallen, wordt de race naar de bodem wel gestopt. Op termijn kan het verdere belastingverhogingen voor bedrijven inluiden. Ook wil Biden de belasting voor de rijken verhogen. De geschiedenis leert dat toenemende overheidsuitgaven op termijn altijd leiden tot hogere belastingen.

"De geschiedenis leert dat toenemende overheidsuitgaven op termijn altijd leiden tot hogere belastingen"

Daarnaast zien we, mede door de lage rente en de hoge waarderingen, dat verwachte beleggingsrendementen steeds lager worden.

Toch enthousiast over aandelen

Kortom, de vergelijkingen van nu met de Roaring Twenties zijn overtrokken, maar wij blijven wel enthousiast over aandelen. Dit vanwege het verdere economische herstel en het ruime stimulerende beleid van overheden en centrale banken. Er is dus nog steeds voldoende reden om uit te kijken naar een gezellige zomerbarbecue of dat leuke feestje.