Er is meer dan fondskosten

De kosten  van met name actief beheerde fondsen liggen al een tijdje onder het vergrootglas, doordat het gros van de actief beheerde fondsen hun benchmarks niet weten te verslaan. Dat steekt.

Ook het feit dat er geen garantie bestaat dat zelfs de beste fondsbeheerders in staat zullen zijn toekomstige outperformance te leveren, maakt de selectie van een actief beheerd fonds tot een gok. 

De onvoorspelbaarheid van toekomstige fondsprestaties is de reden dat voor sommige fondsbeleggers de hoogte van de fondsvergoeding het enige criterium is bij de selectie van fondsen. Het fonds met de laagste totale kostenratio (TER) moet het doen. 

Handige beheerder

Ik kan me deels vinden in die opstelling. In sommige gevallen zijn de kosten zo hoog dat underperformance is verzekerd. Dat geldt met name in de obligatiehoek. De fondskosten zijn dan al snel hoger dan het gemiddelde rendement van de obligaties in de portefeuille.

Dat gezegd hebbende, zelfs in deze gevallen kan een fonds in staat zijn om outperformance te boeken. Tenminste, als de fondsbeheerder handig met de duratie en/of de kredietsegmenten speelt, in combinatie met uitstekende bedrijfsselectie. 

Ik zeg daarmee niet dat beleggers elke prijs moeten betalen voor fondsen. Maar ik vind wel dat bij het selecteren van een fonds naar meer moet worden gekeken dan alleen naar de kosten. Met andere woorden, beleggers moeten kostenbewust zijn en op de hoogte zijn van de fondsvergoedingen, maar deze vergoedingen mogen de productkwaliteit in een professioneel fondsenselectieproces niet overheersen.