Chinese upgrade door MSCI geen gamechanger

Eigenlijk willen we niet, maar we moeten wel. China is gewoon te groot en te belangrijk, ook al is de beurswereld daar nog altijd een rommeltje.

Moeten we het besluit van Morgan Stanley Capital International (MSCI) zo lezen? Vannacht verhoogde dit jurybedrijf van de internationale financiële markten de status van China een klein beetje. Het land komt iets groter in de beroemde MSCI emerging markets index.

Dat wil niet zeggen dat China nu investmentgrade is. De status van developed market is nog ver weg. En dat laatste is cruciaal, want pas dan kan ook het grote internationale institutionele geld naar de Chinese beurzen toestromen.

De harde feiten

Meer uitleg zo, eerst nog even het harde nieuws en feiten, Reuters:         

The acceptance of some Chinese A shares into MSCI's Emerging Markets Index was seen as a symbolic win for Beijing after three failed attempts. Yet the step is still a small one.

Only 222 stocks are being included and, with a weighing of just 5 percent, they will account for only 0.73 percent of the Emerging Markets Index .MSCIEF.

MSCI estimated the change, which does not happen until June next year, would drive inflows of between $17 billion and $18 billion. China's market cap is roughly $7 trillion.

Even verder:

MSCI also said it would consult on adding Saudi Arabia to the benchmark and that Nigeria will remain a frontier market, But it shocked many emerging market investors by failing to upgrade Argentina from the frontier market category.  

China's neighbors brace for outflows from their markets after MSCI inclusion https://t.co/HbHNnmSaBD pic.twitter.com/Zr9t1xroEA

— Reuters Top News (@Reuters) 21 juni 2017

Van heel onvolwassen naar minder onvolwassen

U ziet het aan de getallen dat het maar een kleine statusophoging is en vandaar ook mijn conclusie bovenaan dit stuk. Na drie afwijzingen meende MSCI dat ze het almachtige China niet weer met een kluitje het riet kon in te sturen, maar het ging niet zo ver om de Chinese beurs een volwaardige status te geven.

Nietttemin verlegt deze kleine wijzigingen al geldstromen. Simpel, alle beleggingshuizen en vermogensbeheerders moeten alle fondsen en trackers aanpassen die de MSCI Emerging Markets en aanverwante indices volgen. Bloomberg legt dat zo uit:

How Chinese stocks got a huge boost from New York https://t.co/FtJP4fZ51N pic.twitter.com/BWnLK9I4wF

— Bloomberg (@business) 21 juni 2017

Chinese uitdagingen

Waarom is de Chinese beurs nog zo onvolwassen? Zo'n groot en belangrijk land hoort toch gewoon in de eredivisie te spelen, de developed markets?  Uhm, hebt u even...? Dat is een heel verhaal. Ik probeer het zo kort en puntig te mogelijk te duiden, want het is razend ingewikkeld en veelomvattend.

Ten eerste telt China een wirwar aan beurzen en indices: onshore en offshore. A- en B-aandelen zijn al dan niet toegankelijk voor buitenlanders, die weer niet meer dan 30% van een fonds mogen bezitten. Die selectieve toegang is al een dik minpunt voor een échte markt.  Dat er een maximum is verbonden aan hoeveel procent van de aandelen in handen van buitenlanders mag zijn, geeft ook aan hoe kansrijk een overnamebod is van een westers op een Chinees bedrijf. Rondt u het maar af op nul en uiteraard is dit ook een dikke min bij MSCI.

Good #China morning! Muted response to #MSCI decision to include Chinese A-shares in the Emerging Market Index as of May 2018. pic.twitter.com/No7ZaC4jJ9

— jeroen blokland (@jsblokland) 21 juni 2017

Het Wilde Oosten

Behalve het semi-besloten karakter van de Chinese beurzen is regulering en rapportage een heet hangijzer. Zowel formeel en informeel hebben de overheid en regering een flinke vinger in de pap. Denk maar aan overnight short-verboden, margin-verhogingen en zelfs arrestaties en terreur. Twee jaar geleden bubbelde en kelderde de Shanghai Composite - zeg maar de AEX of S&P 500 van onshore China -  in een paar maanden tijd.  Tijdens de daling reageerde Beijing met tal van uit de lucht vallende maatregelen én met arrestaties onder beursmensen, journalisten en toezichthouders.

Who's next? De angst was echt voelbaar onder een stel Chinese beurstwitteraars en -journalisten die ik zelf volg. Die durfden geen order meer in te leggen of een stukje te schrijven. Uiteraard kan China nooit een volwassen markt worden volgens MSCI-maatstaven, zolang dit mogelijk is.

Verder staat de Chinese beurs bol van de schandalen en wild-west-situaties. Corruptie, vergiftigingszaken, topmannen die zoek zijn - al dan niet met de cash van hun bedrijven - koersbewegingen van 90% op een dag, of juist dag na dag +10%  en wat er maar mogelijk is op een slecht gereguleerde markt.

Sentimentgedreven

Verder? Aan de rapportagekant van de bedrijven valt ook nog wel een inhaalslagje te maken. En wat dacht u van Chinese beleggers zelf? Die moeten ook nog veel leren, het zijn vooral gokkers. De grafiek is het bewijs. De Shanghai Composite beweegt meer op sentiment dan fundamentals.

U ziet het ding vrij zijwaarts bewegen en ineens een oplopende en klappende bubbel. Ofwel, niemand kijkt er naar om. Dan gebeurt er iets waardoor ineens iedereen, maar dan ook iedereen op de rijdende trein springt... om er vervolgens net zo hard weer net zo hard vanaf te kieperen.

Particulierenbeurs

Dit is mede de reden waarom China zo graag promotie maakt in het beurswereldje. De volwassen markten, die voor 70% uit institutioneel geld bestaan, zijn veel minder wispelturig dan een pure particulierenbeurs als Shanghai, waar Jan met de Pet juist goed is voor twee derde van de handel.   

Verder spreekt Chinese trots en prestige een rol en ongetwijfeld heeft het land de gezonde ambitie om Shanghai en/of Shenzen groter dan Wall Street te maken. Kortom, met dit polderachige besluit van MSCI houdt de indexbouwer iedereen te vriend: China maakt weer een stap, maar is nog lang niet goed genoeg.

Geen gamechanger

Tot slot heb ik uitstekende maar peperdure research van Gavekal in de mail over hoe het nu verder moet en gaat met de Chinese beurzen. Ik citeer beperkt, maar het is wel meer dan genoeg, denk ik:

So what kind of pathway to a more open Chinese capital market is likely? Assuming that China’s 100% inclusion in MSCI indexes is phased in over nine years (like Taiwan), it would mean inflows of at least US$40bn a year (this rather conservatively assumes no change in the market size).

With China having taken two decades to reach its current MSCI status, there is no reason to think that the next phase—which involves harder decisions—will take less than a decade. Chinese regulators will likely prefer a gradualist track, as that will avoid a sudden flood of potentially disruptive portfolio flows.

Hence, MSCI inclusion is unlikely to be a game-changer. A pick-up in annual flows to US$40bn would barely register in the onshore markets, whose monthly turnover averaged US$1.4trn in the past year. Chinese equity markets are now so big that they demand MSCI inclusion, but they’re also huge enough to make their own weather.