Hoe een saaie ECB-vergadering toch veelzeggend werd

De vergadering van het bestuur van de Europese Centrale Bank (ECB) gisteren had werkelijk alles in zich om een bovengemiddeld saaie vergadering te zijn. Niet lang ervoor verschenen enkele belangrijke bestuursleden toespraken en interviews.

Het was de eerste vergadering na de publicatie van de nieuwe verwachtingen omtrent economische groei en inflatie in de eurozone in maart en niets maar dan ook niets wees erop dat de ECB iets spannends zal besluiten.

Het enige wat voor wat vuurwerk had kunnen zorgen, was als in de tweede ronde van de Franse presidentsverkiezingen twee uitgesproken anti-euro kandidaten het tegen elkaar zouden opnemen maar toen dat niet uitkwam, leek de vergadering mee te kunnen dingen naar de titel van de meest saaie van de ECB in een lange tijd.

Onverwachte wending Draghi

En toegegeven, het zag er ook een lange tijd naar uit dat dat inderdaad het geval zou zijn. Totdat Mario Draghi, President van de ECB, onverwacht voor een kleine, maar veelzeggende onthulling zorgde.

Waar de ECB voorheen sprak over een fragiel economisch herstel dat niet overal in de economie voelbaar was, had de bank het nu over een stabiel en wijdverbreid herstel van de economie.

Het bestuur van de bank acht de risico’s nog steeds neerwaarts, dat wil zeggen de kans op een tegenvaller is in de ogen van de ECB groter dan de kans op een meevaller, maar minder sterk neerwaarts dan in maart.

Tweedeling binnen de ECB

Vanwaar die wijziging? Draghi onthulde dat tijdens de discussie over economische vooruitzichten een aantal bestuursleden optimistischer waren over de economie. Met andere woorden, er is sprake van tweedeling binnen de groep.

Die taalkundige wijzigingen zijn dus een compromis tussen de twee groepen, de positivo’s en de zwartkijkers. Dat is een belangrijk detail omdat men daaruit zou kunnen afleiden dat zich binnen het bestuur druk aan het opbouwen is om eerder dan de markt verwacht te stoppen met quantitative easing en, in het kielzog daarvan, eerder dan de markt nu verwacht de officiële rente te verhogen.

De euro trok onmiddellijk aan. Iemand zou inderdaad die conclusie kunnen trekken ware het niet dat Draghi daar een stokje voor stak met een zeer belangrijke toevoeging. De ECB-baas voegde namelijk eraan toe dat die onenigheid er was in de discussie over de economische groei.

Inflatie zal niet structureel klimmen

Over inflatie zijn alle bestuursleden het er juist roerend met elkaar eens, aldus de opperste monetaire ridder van de eurozone, namelijk dat die voorlopig niet structureel zal klimmen naar het streefpercentage van de bank, te weten dicht bij maar onder de 2% op de middellange termijn.

Het is inderdaad een zoals Draghi met een lichte verhoging in zijn stem zei, een belangrijk verschil. Het bovenstaande is een zeer nuttig stuk informatie voor beleggers omdat het bestuur van de ECB uiteindelijk besluit op basis van de vooruitzichten en verwachtingen over inflatie.

Economische groei is uiteraard belangrijk maar alleen als een onderdeel van het beeld ten aanzien van de inflatie in de muntunie. Die onthulling van Draghi en de erop volgende verduidelijking in combinatie met de herhaalde belofte de rente op het huidige of een lager niveau te houden voor een lange tijd en aanmerkelijk lang nadat het opkopen van staats- en bedrijfsobligaties is gestopt.

Aandelen zitten in sweet spot

De opmerking dat over een exit-strategie niet is gesproken omdat het veel te vroeg is daarvoor en de waarschuwing dat de bank klaar staat, mocht dat nodig zijn, de omvang en de duur van quantitative easing te verlengen, dat alles wijst erop dat beleggers vrij zeker kunnen zijn van twee dingen.

1. De kans dat PSV alsnog op een spectaculaire wijze kampioen van Nederland wordt, groter is dan dat de prijs van de staatsobligaties van de eurolanden voorlopig zal dalen.
2. Het lijkt er sterk op dat de aandelenkoersen in een sweet spot zitten: enerzijds trekt het economisch herstel aan, zowel in de eurozone als in de wereldeconomie en anderzijds blijft het monetaire beleid in de eurozone nog heel lang zeer ruim.