Infrastructuur: de good, bad & ugly

Infrastructuurfondsen waren een paar jaar geleden nog een vreemde eend in de bijt. De producten die er waren speelden vooral in op het Aziatische groeisprookje en waren feitelijk meer een regioproduct dan een sectorproduct. De correlatie met ‘gewone aandelenfondsen’ was dan ook groot.  Maar anno 2011 is infrastructuur meer en meer geaccepteerd als een sector op zich. Een sector met exposure naar de aandelenmarkt, maar met een stevig defensief accent.

Niet alleen actief beheerde fondsen hebben infrastructuur ontdekt, ook de aanbieders van passieve producten. En daarbij ligt de focus allang niet meer per definitie op de groeilanden van deze planeet. Zowel BNP Paribas (EasyETF) als Deutsche Bank (db x-trackers) en Blackrock (iShares) hebben een ETF die infrastructuur wereldwijd volgt.

• EasyETF NMX30 Infrastructure Global A EUR (EUR)
• db x-trackers S&P Global Infrastructure (EUR)
• iShares FTSE/Macquarie Glb Infra 100 Inc (EUR)

De historie van deze trackers is beperkt wat een vergelijking van de rendementen weinig gewicht geeft.  Maar duidelijk is wel dat de ETF van iShares de afgelopen twee jaar fors is achtergebleven op de andere twee.  In 2009 werd 13% rendement behaald, terwijl de trackers van Deutsche Bank en BNP Paribas 23% en 32% deden. Vorig jaar was het beeld niet veel beter: 6% tegen respectievelijk 12% en 13%.

* Peildatum 26-04-2011, geen rekening gehouden met dividend

Infrastructuur? Of gewoon nuts?
De verschillen zijn in de eerste plaats terug te voeren op de index die gevolgd wordt. De ETF van Deutsche Bank volgt de S&P Global Infrastructure, iShares trackt de FTSE/Macquarie Global Infra 100 en de BNP Paribas-dochter de NMX30 Infrastructure Global. Hoewel de sectorgrenzen de keuzes beperken, blijken de portefeuilles onderliggend behoorlijk te verschillen.

De ETF van iShares heeft veel nutsbedrijven in portefeuille. Suez, Iberdrola, Enel, National Grid en E.On zijn de vijf grootste holdings, samen goed voor  meer dan 21% van het beheerd vermogen.  Nutsbedrijven maken in totaal 83,6% van de portefeuille uit, volgens data van Morningstar. De twee andere trackers hebben een veel lagere weging voor nutsbedrijven en veel hoger voor energiebedrijven.

Bij EasyETF liggen die percentages op respectievelijk 29% (nuts) en 38% (energie) en bij db x-trackers op 38% en 20%. Deze tracker heeft als topholdings veel minder bekende namen als Enbridge, TransCanada Corp, TransUrban Group en Atlantia. Een aantal van die namen komt ook terug in de tracker van EasyETF maar met veel hogere wegingen. Dat heeft te maken met een veel lager aantal onderliggende posities (30 tegen 74).

Een beetje opkomende markten erbij
Een ander verschil is dat de db x-tracker wat beter gespreid is over de continenten met een iets grotere weging voor Azië van ruim 15% inclusief Australië (8% zonder). Dat is ongeveer het dubbele van de EasyETF-tracker. Die zit beduidend zwaarder in Noord-Amerika (45% om 33%) en het VK (13% om 6%) dan de db x-tracker. Die laatste heeft ook nog een weging van een handvol procenten in Latijns-Amerika en daarmee (samen met de overweging in Azië) duidelijk meer blootstelling aan opkomende markten.

Hoewel de underperformance van de iShares ETF ten opzichte van de andere twee weinig aantrekkingskracht uitoefent, zal hij in slechte aandelentijden vermoedelijk iets beter blijven liggen. Nutsbedrijven zorgen nu eenmaal voor een wat defensiever karakter. Bovendien werken deze bedrijven vaak met concessies binnen infrastructuurprojecten waarbij ook een inflatiehedge is opgenomen. Als bescherming tegen inflatie werkt deze ETF daarom vermoedelijk ook beter. Maar een echte infrastructuurtracker is het nauwelijks te noemen.

Vanwege de grotere weging voor opkomende regio’s lijkt de db x-trackers S&P Global Infrastructure (EUR) het meest geschikt om in goede beurstijden het meeste rendement te genereren uit een sector die zeker de toekomst heeft. Uiteraard ook met het grootste neerwaartse risico van de drie. Ook bij trackers zijn risico en rendement niet te ontkoppelen.  De tracker is ook iets goedkoper dan die van EasyETF.

De hielen van Ome Steef
Overigens laat het actief beheerde fonds Robeco Infrastructure Equities van Steef Bergakker alle drie de trackers over de afgelopen drie jaar de hielen zien. Tenminste, die kunnen ze misschien nog zien als ze een hele sterke verrekijker gebruiken. Bergakker haalde met zijn fonds in 2009 liefst 55% rendement en vorig jaar ook een fraaie 24%. En in 2008?, hoor ik u roepen.  Het fonds werd pas halverwege dat jaar opgericht.

Het verloor tijdens die valse start ongeveer 35% in waarde. Bergakker heeft in elk geval bewezen in opgaande markten volop waarde toe te voegen aan de index. Of hij dat in dalende markten ook kan? Het wachten is op een herkansing. Bergakker heeft in elk geval na de zeebeving in Japan van de gelegenheid gebruik gemaakt om de afgeprijsde aandelen bij te kopen - een voorrecht dat passieve fondsen niet hebben.