Niet dividend, maar dividendgroei

Niet dividend maar de mate waarin de dividenduitkering verder kan groeien, dat is waar steeds meer beleggers naar kijken. En terecht, want die laatste multiple bepaalt de aantrekkelijkheid van hoogdividendaandelen. Dat blijkt glashelder uit de onderstaande grafiek van de Wall Street Journal. 

De staafdiagram toont onweerlegbaar dat er volop geld verdwijnt uit ‘normale’ aandelenfondsen en er juist veel inflow is in dividendaandelenfondsen.  Het onderste gedeelte van de grafiek laat het verschil zien tussen een ETF die de aandelen met het hoogste dividend selecteert en een indexfonds die aandelen selecteert met de hoogste dividendgroei. Die laatste heeft de afgelopen twee jaar 6% extra rendement opgeleverd.

Die index, de Vanguard Dividend Appreciation Index, doet het ook dit jaar weer beter dan de befaamde S&P High Yield Aristocrats Index: +11% om +8,5%. En dat is opvallend, want die index van dividendaristocraten vereist een track record van 25 jaar onafgebroken dividendverhogingen voor opname in de index.

Belangrijk is verder, met het oog op een hoger langetermijnrendement, dat het ontvangen dividend niet besteed wordt aan een nieuwe keuken of midweek in Toscane, maar zo snel mogelijk weer wordt herbelegd. Dividend wordt vaak gezien als een extra douceurtje of als de slagroom op de taart, maar de afgelopen decennia was het veel meer de grote, dikke taart onder het minieme toefje slagroom.

De onderstaande grafiek van Société Générale (die loopt van 1970 tot heden en het totaalrendement per jaar weergeeft) laat zien dat dividend de afgelopen jaar een niet te onderschatte schakel was in de jacht naar rendement. 

Check, check, check
Voor het komende IEXProfs magazine vroegen we Hollands Mr. Dividend Jorik van den Bos of dividendaandelen niet een tikkeltje duur geworden waren, na alle aandacht als de ultieme en relatief veilige bron van inkomen.  Toegegeven, zijn antwoord laat zich raden, natuurlijk. Volgens de fondsbeheerder van Kempen Capital Management zijn de aandelenmarkten in zowel de VS als Europa redelijk geprijsd.

Het verschil zit ‘m er vooral in, dat in de VS er nog meer ruimte lijkt voor dividendgroei. Vooral in de IT-sector lopen de dividenduitkeringen nog steeds flink op. Om te bepalen of hoogdividendaandelen aantrekkelijk zijn, kijkt Van den Bos naar drie criteria:

• Is het dividend hoog genoeg en houdbaar?
• Is de waardering van een aandeel goedkoop of op zijn minst redelijk geprijsd?
• Kan het dividend verder groeien?

Het zijn drie check boxes die de fundamentele belegger bij zijn huiswerk moet kunnen afvinken. Een makkelijkere manier is natuurlijk om de tien ultieme hoogdividendstockpicks van de bekende dividendfondsen te kopiëren. Op eigen risico. Wie gewoon één kanskaart wil trekken, moet eens kijken naar Hasbro – precies ja, de maker van Monopoly – dat in zeven jaar tijd het dividend verdrievoudigde.